کارگاهای اموزشی خصوصی مسافران زنجان ۱۳۹۸/۱۱/۲۹

سلام دوستان حمید هستم مسافر 

توی کنگره 60  ما مدام این دو کلمه رو میشنویم که میگن  راهنما و رهجو . یک شخصی که میاد سفر میکنه برای درمان اعتیاد توی کنگره 60  به این ادم میگن رهجو بعد از مدتی سفر کردن و چندتا فالوآپ و خدمت متفاوت  یکی دو سالی میگذره و بعد میاد امتحان میده ،  اگر توی امتحان قبول شد یک تایمی از این پروسه میگذره بعد میگن که بیا مصاحبه  بعد میره مصاحبه رو انجام میده و سپس میره اگر قبول شد این پروسه دو سه سالی طول میکشه ، میره پیمان میبنده نشان و یا همون شال رو میگیره بعد

از اون باز هم فعلا کار تموم نشده  میره تا پروسه لژیونش رو بدن که کلا دو سه سالی طول میکشه ، و از اول به شخص که وارد کنگره میشه این فرصت رو میدن که اگه درمان شد و موند در کنگره ، بره و بشه راهنما -

به این شخص ما میگیم راهنما که میخواد رهجوهای دیگه ایی رو تو خط درمان قرار بده   حالا این رهجو و راهنما  هر کدوم یه وظایفی دارن اونجایی که یک رهجو مثل یک دانش آموز داره دوره رو طی میکنه دقیقا اونجایست که یک رهجو داره مثل یه دانش آموز تکلیف مینویسه ، مثل سی دی های کنگره 60،   تاکید میشه که فلان تایم بیا سر وقت،  فلان لباس و بپوش حضور غیاب میکنن ، مثل یک دانش آموز باهاش برخورد میشه که کم کم این راه بیفته ،،  ولی یک جایی به بعد دیگه رهجو مثل دانشجو میشه   یعنی جوینده راهه  یعنی اگر بخواد فراتر از درمانش فکر کنه و به یک سری چیزهای دیگه برسه درمان با کیفیت و ایده آل تری برسه !! باید یک رهجوی  خوب مثل یک دانشجوی خوب رفتار کنه ، یه دانشجو چطور رفتار میکنه ،  بهش نمیگن که این کارو بکن یا نکن یا گوش بده یا بنویس یا ننویس ، مثلا به من میگه این سی دی رو بنویس . خب این در حد دانش آموز بودن منه ، مثلا اگر من رفتم و دوتا سی دی اضافه گرفتم این برمیگرده به وظایف رهجو  این دوتا شاخه باعث میشه که این رهجو یک سری وظایف دیگه ایی بگیره بعد از اینکه درمان شد بمونه توی کنگره 60  خدمت بگیره و راهنما بشه . اگر یک رهجو توی سفر اول بخواد سفر با کیفیت تری داشته باشه باید وظایف بیشتری و مسئولیت بیشتری رو بپذیره  اینا چیزهایی هستن که ما هر روز راجع بهش میشنویم که رهجو باید هر روز داروشو سر وقت بخوره سرموقع بیاد پیرهن سفید بپوشه . و   توی کنگره 60  میگن که راهنما به رهجو یک بار یک حرف رو میزنه   دلیلی نداره که یک راهنما حرف رو دو بار به رهجو بگه . رهجویی که جوینده راهه و اومده که درمان بشه با پای خودش اومده درمان بشه هیچ دلیلی نداره که  هی مدام وظایفش رو بهش یادآوری بکنن ، اینجا نه مدرسه است نه کلینیک و نه بیمارستانه ، پس اگر من از ته دل اومده باشم برای درمان راهنما یک بار بخواد به من حرفی رو بزنه دیگه باید من اون راه رو برم

راهنما اصلا وظیفش این نیست که رهجورو   روی دوشش بکشه  اینور اونور    عین اینه که چراغ رو میندازه در راه و رهجو خودش باید راه رو بره ، هیچکسی نمیتونه که رهجو رو موظف بکنه که این راه رو ادامه بده  رهجو فقط باید خودش بخواد  راهنما فقط رهجو رو راهنماییش میکنه  پس یه موقع فکر نکنید که راهنما قراره جادو بکنه  راهنما همیشه یک سری چیزها رو یاداوری میکنه و میگه ، اگر من بتونم بعنوان رهجوی خوب از اون نوری که راهنما در راه میندازه  استفاده بکنم قطعا با کیفیت بالا به درمان میرسم  از اینکه به حرفهای من گوش دادید متشکرم.